“Tembel Can” Kısa Çocuk Hikayeleri Serisi İçin Tıklayınız

                                                  TEMBEL CAN

Bir zamanlar tembel mi tembel bir adam varmış. Babadan kalma ahşap evinde

karısı oğlu ve emektar çil horozu ile birlikte yaşarmış. Adam o kadar tembelimşki

ailesinin ihtiyaçlarını bile karşılamaz evde hep uyurmuş adı Can mış ama herkes

ona “tembel Can” diye seslenirmiş. Karısı Fatoş da olmasa evdekiler acından ölebilirdi.
Fatoş çalışkan bir hanımdır. Her sabah erkenden uyanır, bahçedeki sebzeleri, meyveleri

toplayıp pazara götürür . O pazarda alışveriş yaparken tembel Can  evde çocuğun beşiğini

sallayarak uyukladı.

Tembel olduğu kadar da oburdur ,boğazına çok düşkün ,önüne ne koyarsanız koyun konan

yemeği 2 dakika da siler süpürürdü.
Fatoş kocasının bu huyunu bildiği için yemekler genellikle sakladı.

Bir sonbahar akşamı Fatoş çok nefis bir ayva reçeli kaynattı kışa saklamayı düşünüyordu

ama onu candan uzak tutmalıydı aksi halde reçelin yerlerinde  yeller esebilir. Zavallı Fatoş

ertesi sabah pazara gitmeden önce küçük bir yalan uydurmak zorunda kaldı.
Beni dinle Can istedi.

Pazara gitmeden önce sana çok önemli 3 şey söyleyeceğim sakın ola bunları aklından çıkarma.

Can “şöyle karıcığım dedi.”  yine her zaman ki gibi uyuşuk bir sesle.

Birincisi çocuğa dikkat et beşikten düşmesin .

ikincisi horoza sahip ol dışarı kaçmasını.

Üçüncüsü ve en önemlisi ise şurada duran kavanozu görüyor musun Can ona sakın ha dokunma çünkü

ağzına kadar zehir dolu, çok dikkatli ol elini dokunacak olursan bile hemen ölebilirsin can yine yumuşak

ve uyuşuk bir sesle.

”Tamam karıcım dokunmam senin dediğin gibi olsun” dedi.

Fatoş pazara gidince can çocuğun beşiğini sallayarak uyuklamaya başladı.  Çok güzel bir rüya gördü

Rüyasında ülkenin en zengin adamı olmuştu, üzerinde paha biçilmez elbiseler vardı, çok nefis

yemeklerim bulunduğu güzel bir sofrada oturuyordu. Etliler ,sütlüler ,tatlılar, meyveler sıra sıra

dizilmişler. Karısı Fatoş yanı başındaydı dünyanın en pahalı mücevherlerini takınmıştı. Kadınlı erkekli bir

yığın uşak önlerinde saygıyla eğiliyorlardı. Tembel Can tam rüyanın zevkini çıkaryordu ki çil horoz

borozan  gibi sesi ile ötmeye başladı Can telaşla uyandı .  Horozun sesini yangın borusuna benzetmişti.

Çünkü Canların köyünde bütün yangınlar boru çalınarak duyurulur can yangının ne tarafta olduğunu

anlamak için pencereyi açmaya koştu.  Bu arada ayağı takılıp beşiği devirdi  , çocuk beşikten düştü ve

başını yere çarptı, fırsatı değerlendiren çil horoz  can’ın açık bıraktığı bir pencereden dışarı kaçtı tembel

cano horoza yalvarmaya başladı.

Horozcuğum lütfen geri dön………

Fatoş senin kaçtığını görürse evi başınıza yıkar zaten onun bağırmalarına dayanamıyorum bana acı

lütfen……….

Fakat çil horoz söz dinlemedi gözden kaybolup gitti.

Can beşikten düşen oğlunun yanına koştu. Zavallı çocuğun alnında kocaman bir morluk oluşmuştu.

Cıyak cıyak  ağlıyordu  Can çocuğu  güç bela susturabildi.

Ama Canın  içinde bir sıkıntı vardı biraz sonra fatoş eve dönecek  horozun  kaçtığını öğrenip ,çocuğun

alnındaki morluğu görünce çığlığı basacaktır.  Canın beceriksizliğini bir kez daha yüzüne haykıracaktı ve

onu  aşağılayacaktı.  Can bunları düşündükçe derin bir üzüntüye daldı

Böyle bir hayata katlanmaktansa , ölürüm daha iyi diye düşünmeye başladı. Sonunda kendini öldürmeye

karar verdi ve  Fatoş’un  söylediğine göre raftaki kavanoz ağzına kadar zehir doluydu,  ondan bir miktar

yiyip bu dünyadan göçecekti. Öldükten sonra  da karısının

hakaretlerini işitecek değildi  ya kurtulacaktım. Bir sandalyenin üzerine çıkıp raftaki kavanozu indirdi,

 ağzını açıp parmak parmak yemeye başladı. Fakat biraz şaşırmıştı . Zehirin tadı da fena değilmiş diye

geçirdi içinden kendi kendine.  Yediği şeyin ayva reçeli olduğunu hala anlayamamıştı.  Bazı zehir

cinslerinin tatlı tatlı olabileceğini düşünerek bütün reçeli bitirdi.  Kavanozun dibini  bile yaladı. Biraz

sonra zehir bütün vücuduna yayılacak ve öleceğim diyerek düşünüyordu.  Yatağın üzerinde boylu

boyunca uzandı.  Göz kapaklarına bir ağırlık çökmüştü.

Cano  derin  bir uykuya daldı. Yeni bir rüya görmek üzere iken kapı gıcırtısı ile uyandı.  Daha sonra

Fatoşun horoz çığlığını andıran sesini işitti.  “Aman tanrım bu çocuğun haline bak, uyuşuk adam ,berbat

adam  ona ne yaptın,  hani horoz nerede. Ben sana neler tembih etmiştim niye dinlemedin beni .” Cano

karısının sözlerine çok içerlemiş “ne olur bağırma karıcığım” dedi. Zaten ben ölmek üzereyim biraz sonra

dul kalacaksın çünkü kavanozdaki zehirin hepsini yedim.

Zavallı Fatoş neredeyse baygınlık geçirecekti.  Bütün emekler boşa gitmişti.  Ah cano ah” diye Dövülmeye

başladı.  O zehir değil , ayva reçeli senin oburluğun yüzünden yalan söylemiştim.  Koca bir kışlık reçel

yiyip bitirdin sen.  Karısının ağlayıp sızladığını gören Cano  ona katılıp ağlamaya başladı. Ama onunki

sevinç gözyaşlarıydı.  Çünkü artık ölmeyeceğini öğrenmişti.  O sırada beşikteki bebek uyandı.  Fatoş  ve

Can şila ağlamayı bırakıp onunla ilgilenmeye başladılar.  Birkaç dakika sonra bahçede bir horoz sesi

duyuldu.  Sevinçle pencereye koştular,  akşam karanlığının çöktüğünü gören çil horoz evine geri

dönmüştü.  Bütün aile bireyleri yeniden bir arada olmanın mutluluğunu tattılılar.

Özellikle “tembel cano”  yeni bir yaşam sevincine kavuştu.  Tembellikten kurtulup ailesinin mutluluğu için

çalışmaya söz verdi.  Fatoş kocasını kucaklayıp öptü,  çil horoz sevincinden uzun uzun örtü. …..

Tembel Çocuğun Cennet Merakı Hikayesi İçin Tıklayınız

www.guzelbil.com