Bir Kadın Anne Olduğu Zaman Neler YaparANNE OLUNCA BEN…
Hayatı çok kolay sanır, her sorunu çözebilecek güçte olduğumu düşünürdüm hep. Taa ki anne oluncaya kadar.
Uykusuzluğa hiç dayanamayan ben, sabahlara kadar dizlerimde salladığım oğlumla, uykusuz da yaşanabileceğini öğrendim.
O her ağladığında onu susturabilmek için, onlarca şeyi arka arkaya deneyerek, hızlı düşünüp, hızlı hareket etmeyi öğrendim.
Acıktığında bir kolumda oğlum, bir elimde biberon mama hazırlarken, aynı anda iki işi birden yapabilmeyi öğrendim.
Hastalanıp ateşi yükseldiğinde, sabahlara kadar başında durup, ateşinin düşmesini umarak, sabırla beklemeyi öğrendim. Hasta haliyle kucağımda süzülüşünü gördüğümde, “Allah’ım onun yerine ben hasta olayım.” Diyecek kadar kendimden vazgeçmeyi öğrendim.
Yemek yemek istemediği anlarda ağzına üç beş lokma yiyecek sokma uğruna yapmadığım şaklabanlıklar kalmadı. Bu süre zarfında tiyatro sanatçılarını kıskandıracak kadar olmasa da ne kadar iyi bir oyuncu olduğumu öğrendim.
İlk adım attığı, yürüdüğü anı kaçırmamak uğruna her işi ortada bırakıp, ona koşuşumda heyecanla beklemenin hazzını öğrendim.
Parkta bahçede minik adımlarla koşarken, şimdi düşecek korkusuyla elimi ona uzattığımda ne kadar koruyucu olduğumu öğrendim.
Bir Kadın Anne Olduğu Zaman Neler Yapar
Sırf oğlumla satranç oynayabileyim diye satrancın “se”sinden anlamayan ben, azimle satranç oynamayı öğrendim.
Hani o çok değer verdiğim eşyalarım vardı ya, onları her çizdiğinde, vazoyu kırdığında, üzgün gözlerle bana baktığın an “Olsun yenisini alırız, sana bir şey olmasın, senden kıymetli mi?” demeyi öğrendim.
İstediği oyuncağı almak uğruna, kendime alacağım şeyleri bir sonraki aya erteleyerek fedakar olmayı öğrendim.
Arkadaşlarını eve çağırıp, ortalığı savaş alanına çevirdiklerinde, onlara gülümseyerek bakabilmeyi öğrendim.
Okuldan üzülerek eve döndüğünde, derdini dinleyip onu rahatlatacak kelimeleri seçerek, teselli etmeyi öğrendim.
Arkadaşlarından şikayet ettiğinde “Bir de onun açısından düşün, kendini onun yerine koy.” diyerek empati kurmayı öğrendim.
İlk defa minicik kalbiye “Anne ben aşık oldum. Ama bu bizim aramızda sırrımız olsun.” dediğinde sır tutmayı öğrendim.
Yaptığı bir hata karşısında babasından çekinerek “Anne sakın babama söyleme.” dediğinde beyaz yalanların ne demek olduğunu öğrendim.
Kısacası anne olunca ben, sabretmeyi, hoşgörülü olmayı, yeri geldiğinde susmayı öğrendim. Annem hep “Anne ol da gör.” derdi. Meğer ne büyük bir sözmüş. Anne oldum gördüm, Tüm anneler özel, bu yüzdendir ki tüm anneler sevilmeye değer.
Bir Kadın Anne Olduğu Zaman Neler Yapar
Gülsüm GEZE
DENİZLİ – 2016
