Amerika Birleşik Devletleri Anayasası
Amerika Birleşik Devletleri Anayasası Amerika’nın federal sisteminin temel yasası yürürlükte olan en eski yazılı ulusal anayasadır.
Devletin temel organlarını bu organların örgütlenmiş ve işleyiş kurallarını yurttaşların temel haklarını tanımlar.
Anayasa 1787 yazında Konfederasyon maddelerini gözden geçirmek amacıyla Philadelphia da yapılan bir toplantıda kaleme alındı. Toplantıya çeşitli eyaletlerden gelen 55 temsilci katılmıştır 1781 de Onaylanmış olan Konfederasyon maddelerin aralarında birleşerek ABD adını almış olan 13 eyaletin ilk yazılı anayasası idi.
Konfederasyon maddelerinin amacı her eyaletin bağımsızlığını olabildiğince korumaktır. Bu metinde yürütme yetkisini elinde tutan ulusal bir Başkanım ya da ulusal bir yargı organına yer verilmemişti. Yasa değişiklikleri ise ancak oy birliği ile onaylandıktan sonra yürürlüğe girer biliyordu.
Bu ilk anayasa ile kıta kongresine yeterli yetki verilmemesi 1786 Yazın da hükümetin etkinliğini iyiden iyiye yitirmesine yol açmıştı. Sonunda Konfederasyon maddelerinin gözden geçirilmesi için bir toplantı yapılmasına karar verildi. Yeni anayasa 28 Eylül 1787 13 eyaleti onayına sunuldu.
Dokuzuncu eyaletinin onayı alındıktan sonra Haziran 1788 de kongre yeni hükümetin 4 Mart 1789 da göreve başlayacağını açıkladı. 1788 sonlarında ise yeni anayasanın yürürlüğe girmesinden sonraki ilk seçimler yapıldı.
Eyaletlerin pek çoğu anayasayı onaylarken insan haklarına ilişkin bir bildirinin anayasaya eklenmesi koşulunu öne sürmüştür. Bu nedenle Eylül 1789’da anayasaya 12 ek madde önerisi kongrede görüşülmeye başlandı ve bunların 10 tanesi eyaletleri onaylanıp 15 Aralık 1791 yılında yürürlüğe girdi.
Anayasayı hazırlayanlar eyaletlerin 1776 bağımsızlık bildirgesinin den sonra benimsedikleri çeşitli anayasalardan ve zamanın geçerli siyaset felsefesinde etkilenmişlerdir. Özellikle de hükümetin yetkilerinin sınırlanması ve yurttaşların özgürlüğünün güvence altına alınması üzerinde duruyordu.
Anayasada yetki ve özgürlükler arasında denge kurmak amacıyla yönetimin yasama yürütme ve yargı yetkilerinin birbirinden ayrılması bunlardan her birinin öbürünü denetler ve dengeli biçimde örgütlenmesi bireysel özgürlüğü somut güvenceleri bağlanması yolunda düzenlemeler yaptılar.
