Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde Günlerden bir gün ormanda büyük bir çınar ağacının üzerinde iki tane serçe yaşıyormuş.Bu serçelerin her ikisi de çok mutlu bir yaşam sürdürüyorlar mış.
Çünkü Yakında bir yavruları olacaktı.
Bir gün yumurta hareket etmeye başladı ve çatladı.
Bir süre sonra da yavruları yumurtadan çıkmış onlara bakıyordu.
Anne Serçe:
– Sen ne kadar güzelsin, dedi. onu sevgiyle kanatlarının arasına aldı.
Baba serçe:
– Yavrum uzun minik kanatları çok güzel. en kısa zamanda büyüyüp bizimle uçabilecek, dedi.Anne ve baba Serçe günlerce yuvalarına yiyecek taşıdılar.
onu doyurup ,tehlikelerden korudular . artık Minik Serçe iyice büyümüş, Kanatlarımda iyice güçlenmişti.Baba Serçe yavrusuna:
– Haydi yavrum. artık uçmayı öğrenmez zamanı geldi. bugün seninle buçukta çalışması yapacağız, dedi.
Minik Serçe heyecanla:
– Hayır baba! ben uçmak istemiyorum. böyle daha güzel, dedi.
Minik serçenin bu sözleri üzerine anne Serçe:
– Ama yavrucuğum, uçmayı öğrenmezsen daha sonra yiyecek bulamazsın. aç kalırsın , dedi.
Ne kadar uğraşsalarda minik serçeyi ikna edemediler.
Anne ve baba Serçe bir karar aldılar.
Bir müddet ona yiyecek taşımyacaklardı. ama onu uzaktan izleyeceklerdi.
Böylece aç kalınca uçmak isteyebilirdi. yavru serçe den ayrılıp, Onun göremeyeceği bir dala kondular. sessizce beklemeye başladılar.
Yavru serçe bir süre bekledi. karnı daha çok acıkmıştı.
– Annemle babam neden gelmiyor? bana hala neden Yiyecek bir şey getirmediler ? çok acıktım, dedi.
Ama görünürler de kimse yoktu. bekledi bekledi iyice acıkmıştı. yandaki Ağaçta bir kurtçuk gördü. ona nasıl ulaşabilirdi ki?
– Ah keşke babamı dinleyip uçmayı öğrenseydim, dedi kendi kendine.
Tekrar beklemeye başladı.
Artık açlığa dayanamıyordu. tek başına uçmayı denemeye karar verdi . kanatlarını bütün gücüyle çıkmaya başladı.
Son bir cesaretle kendisini yuvadan aşağı bırakıverdi. önce sendeledi , ama çabuk toparlandı . artık uçuyordu.
– Yaşasın! uçabiliyorum , artık uçabiliyorum, diye bağırdı.
Yavrularının uçtuğunu gören anne ve baba Serçe Hemen onun yanına geldiler . üçü birlikte havadaydı lar . Minik Serçe sevinçten açlığını bile unutmuştu. uçmak çok güzeldi . bundan sonra sürekli anne ve babasını dinleyecekti onların söylediklerini çünkü yanlış olamazdı.
